Beslenme

Havalar soğudu. Bu bizim evde iki anlama gelir. İçini ısıtan sıcacık çorba kokusu ve mikroplara karşı bağışıklık sistemine takviye. Büyüdüğüm kasabada kışları sabah kahvaltılarının baş tacı tarhana çorbasıydı. İlk zamanlar çok yadırgamış hatta tadından hiç hoşlanmamıştık. Sonra anneciğim “biz de deneyelim yahu” diyerek komşulardan Trakya usulü ev tarhanasının tarifini almış, bahçesinde yetiştirdiği sebzelerin gücünü ekleyip yoğurmuştu. Ekşi hamur. Zamanla bayıldığım kokudur kendisi.

Çorba benim vazgeçilmezim. Ana yemekten önceki muhteşem karşılayıcı. Böyle renkli, taneli, sıcacık hatta bol baharatlı olsun bayılırım. Özellikle “şunu severim” demesem de içinde tombul şehriye varsa gözlerim çocukluğumdaki gibi parlayıverir. Canım annemin şehriyeli neffis mamaları:) Çorbanın hatırına alışkanlıklarımı da kırmışlığım vardır. “Çorba dediğin sıcak olur, içini ısıtır” şablonum yazın biraz da mecburiyetten “ya soğuk ta olabiliyormuş” diye değişiver

Pastaneden alınmış gibi güzel (havalı) krater büsküvi. Süper pratik, el sürülmeden çabucak hazırlanıyor. Beslenme çantasına, oyun arasına, doğum günü masasına lezzetli bisküvi. Hele hele minik parmaklar dahil olursa daha da lezzetli oluyor. Malzemeler: – 100 gr (yaklaşık 6 yemek kaşığı) tereyağı. – 1 bardak toz şeker (yarı yarı esmer şeker de yapabilirsiniz) ben bardağı tam doldurmuyorum… – 1 çay kaşığı karbonat – 1 yumurta (oda sıcaklığında olsun) – 2 bardak elenmiş un – 1 çimdik tuz – Yo

Nerede o eski Yerli Malı Hafta’sının anlamı… Çocuklarımıza kaynakların değerini öğreten kutlamalı hafta. Şimdilerde rafları kaplamış ithal ürünlerin arasından bulmak kolay olmasa da adından gelen diğer bir mesaj; “alışverişlerinizde yerli malı ürünleri tercih ederek ekonomiye katkıda bulunun”. Uzmanlar diyor ki; çocuğunuza “paramız yok demek yerine istediğin şey bu parayı hak etmiyor” deyin. Yani parasızlığı değil de paranın doğru harcanmasını öğrenmeli… Bizim de ev

İçindekilerden de önemli: Ürünlerin son tüketim tarihi. Birkaç yıl olmuştur. Aile ziyareti için yola çıkmıştık, kuzum koltuğa oturur oturmaz itirazlarıma rağmen kakaolu süt içmişti. Midesine yeni inmişken “karnım bulanıyor” diyerek yüzünü ekşitti ve ön camı bile kaplayacak derecede tazyikli şekilde kusuverdi. Berbattı… Zaten o tarz ürünleri sevmiyordum, yetmiyormuş gibi üstümden, saçlarımdan damla damla akınca “ben size demiştim bunlardan içilmeyecek, neden alınıyor?” diye cırl

Mercimekteki lezzet farkına inanamayacaksınız Her restorantta mutlaka mercimek çorbası vardır. Ben de ne kadar kötü yapılır ki diyerek tercih ederim ve çoğu zaman un çorbası içiyor gibi olurum. Öyle yoğun olur ki çok nadir beğeniyle bitiririm. Ya kötü olursa diye mercimek çorbalarıma hiç un koymuyordum. Ta ki babaannemizden tarifini alana kadar. Misafiri olduğumuzda bayılarak içiyor ” kıvamı-rengi nasıl bu kadar güzel yapıyor diye soruyordum kendime”. Sonunda mercimek çorbasının da t

Doyurucu, mini köfteli neffis çorba. Kısaca babaanne çorbası. Her çocuğun özel bir yemeği vardır. Her kaşık dolup bittikçe minik ağızda keyifle seyreder yemeği yapan ve gururla ekler “bu yemeği öyle çok seviyor ki asla geri çevirmez, hiç birşey yez bunu yer”. O küçük büyüyüp kocaman olduğunda bile aynı keyifle seyredilir tabağındakileri silip süpürmesi. Kendi annemden bilirim, her gittiğimde mutlaka yaptığı, benim de o lezzeti sadece onun elinde bulduğum yemeğin anlamının ne denli özel oluşunu.

Kefirle nasıl tanıştım? Yıllar yıllar önce bir öğlen yemeğinde iş arkadaşlarımla kendi aramızda sohbet ediyorduk.  Biz sağlıklı beslenme, kendine iyi bakma konularından bahsederken çok değerli bir abimiz araya girerek ‘gençler ben sağlığımı kefire borçluyum, her gün mutlaka kefir içmenizi tavsiye ediyorum’ demişti ve yaşını söylemişti. Sanki sütten yapılan ayran tarzı bir içecekten değil de sağlık iksirinden bahsettiğini düşünmüştük. Sonra kendi aramızda kefir değerlendirmesi yapmış, gerçekte bö

Kim yaparsa yapsın, kuzum için onu en iyi babaannesi yapar. Adından emin olmasam da tadı bir harika. Akıtma/cızlama/krep Bazı yemekler vardır ki milyonlarca farklı yerde tabağımıza gelse de biz onu ilk yediğimiz ve mutlu olduğumuz anları hatırlamak isteriz. Tatlar, kokular hafızamız için en güzel hatıra işaretleyicidir. Genelde çocukluğumuzda kazınır zihnimize ve ne zaman karşılaşsak “bana çocukluğumu hatırlattı” dedirtir. Kızım ilk krep yediğinde zihnine nasıl bir kare yerleşti bilmesem de emin