loading...
Bebeğimi kucağıma aldığım an yüreğime dolan sevginin üzüldüğümde canımı kontrol edilemez bir şekilde nasıl yakacağını, onunla ilgili her şeyin kalbimi pır pır nasıl heyecanlandıracağını anlamıştım. Anne karnında başlayıp nefes aldığım sürece her an canlı kalacak bu özel bağ sayesinde annelik mertebesine ulaştım ve annemi en çok ondan sonra anladım. Küçükken sabırlarını taşırdığımızda bizimkiler üzüntüyle “anne/baba olunca anlarsın bizi” derlerdi de çocuk aklıyla içimden zaten anladığımı, başka anlayacak ne olacağını geçirirdim. Kuzucuğum sayesinde annem 37 yıl geriye dönüp özlemle andığı bebekliğimi, ben de kendi büyüme sürecimi yaşama fırsatı buldum. Dünyamın başka bir canla nasıl yeniden şekillendiğini, “çocuktan sonra” diye bir dönemin gerçek olduğunu, zorun içinde bir o kadar da güzelliğin barındığını ve anaların hakkının neden ödenemez olduğunu öğrendim.
Annecim, ben ortaokuldayken ziyaret ettiğin bir an var o halinle hatırlıyorum seni. Simsiyah uzun saçların, kocaman kara gözlerin ve beyaz gülüşün. Arkadaşlarım bayılırdı sana, ben de ekstradan koltukları kabarmış mutlu olurdum. Evet annem çok güzel ve o benim… Sayende tüm özel günlerin heyecanını hatırlarım ama senin için bir şeyler yapma fırsatı bulduğumuz annemizin gününü farklı hatırlarım. Üç kardeş birbirimizden habersiz biriktirdiğimiz parayı ortaya koyardık. Miniklerden oluşan bu güç birliğin etkisi de az olacak ki genelde babamdan kaynak desteği de alırdık. Sonraki adım vitrinlerden annemize uygun, seveceği hediyeyi araştırmak olurdu. Bir hediyemizi hala hatırlarım, kokusu burnumda olan soft renklerden tasarımıyla parfüm. Hediyeyi itinayla saklamak da işin en eğlenceli adımlarındandı. Üç çocuk için evde büyüklerin dahi akıl edemeyeceği en stratejik noktaya karar vermek, oraya önemsediği şeyi saklamak ve bunu zamanı gelinceye dek açık etmeme becerisini göstermek. Sonunda Pazar sabahı erkenden uyanıp 364 gün daha gün başlamadan bize hazırladığı kahvaltıyı biz annemize hazırlardık. Her gün herkesten erken uyanan annenin Pazar sabahı aniden uykuya dalıp gittiğini hiç sanmıyorum. Tahminimce mış gibi yapıp üç küçük cücenin hazırlıklarını tamamlamasını bekliyordun yatağında. Sonra seni uyandırıp sırayla Anneler Günü’nü kutlardık, hediye paketimizi ve ellerinle canlanan bahçenden topladığımız gülleri verirdik. Anneciğimiz için bir şeyler yapabilmenin müthiş gururuyla o günü daha bir farklı geçirirdik. Sen etrafımızda dolaşan koruyucumuz, bizler de senin meleklerin olurduk. Ben öyle hissederdim. O gün tüm ev işleri bize ait olurdu. Bulaşık yıkanması, masa düzeni, getir götür işleri… Oyuna dalmadan bunun ne kadarını başarırdık pek hatırlayamasam da gayret ederdik heralde..
Şimdi kuzum bana Anneler Günü hediyeleri hazırlıyor. Annem olduğu, anne olduğum için kendimi dünyanın en şanslısı hissediyorum. Bir programa katılmıştım ve zamanla zedelenen anne baba iletişiminin sebeplerini, birikmiş tüm tozları temizleyip onların bize duyduğu sevginin saf halini görme fırsatı bulmuştum. Benim kızıma duyduğum sevginin, değerin aynısını onların da hala hissettiğini anladığımda gerçeği kavramıştım. Sevgileri hiç değişmemişti, benim algım değişmişti ve bunu kendi içimde düzelttiğimden beri daha huzurluyum. Aile sevgisi o kadar özel ki hiçbir şey onun yerini alamaz, ona benzeyemez. Kıymetini bilmek en büyük kazancımız olacaktır.
Sık sık onları sevdiğimi söylüyorum. Bu beni daha da güvende hissettiriyor, iyi geliyor. Bu Pazar yanında sıcacık kollarındaydım, sadece anneyle çocuğunun birbirine yansıtabildiği o özel enerjiyle ve sayende harika bir Anneler Günü geçirdim. Çocukları en değerli varlığı olan anneler bilsinler ki bir evladın da en değerlisi annesi.
Annem senin sayende varım ve sana milyonlarca teşekkür borçluyum. Kızımla dördüncü senemizdeyiz ve çocuk büyütmenin kolay olmadığını onlarca defa farkettik, sizleri de binlerce defa taktir ettik. Yaşamındaki zorluklara karşı sen bizden güç aldın, biz de senden. Büyürken zaman zaman seni kıran sözler sarfettiğimizi biliyorum. Öğrendim ki öfkenin asıl kaynağı üzüntüymüş. Yine de seni kırmak için mazeret olmadığından sözlerimiz, taşkınlıklarımız için senden af diliyorum.
Bir gün değil her gün seni düşünerek uyuyorum. Bir gün değil her gün sana minnettarım ve bir gün değil her gün seni sevdiğimi yineliyorum.
Hiç bitmeyen sevgi kaynağı anneme, annelere…
