Işığın resmini yapabilir misin? Peki, ya karanlığın? Yıllar yıllar önce daha kuzum portakalda vitaminken iş arkadaşım, adaşım (Trakya’da aynı isime sahip kişiler böyle der birbirine) Arzu, her yıl Müzeler Haftası’nda sırayla tüm saray ve müzeleri gezdiğini anlatmıştı. O zaman aklı bir karış havadaki gençler olarak dinleyen bizler şaşırmıştık niye ki diye. Cevabı çok duygusaldı. “Ben küçükken babamla böyle yapardık. Tüm müzeleri sırayla gezerdik. Büyüyünce de hiç aksatmadım, benim içi

Zamanımı kaybettim hükümsüzdür. Son günlerde mecburiyetlerim haricinde zamanı takmadan yaşıyorum. Zamanı kaybedene kadar onun arkasından koşuyor gibi hissediyordum, dahası; konu ne olursa olsun temel önceliğim dakik-sözünü tutan olmakmış gibi davranıyordum. Kısaca ben zamana sarıldıkça o da bana sarıyordu. Neden hep aynı konularda geriliyorum, ortak noktası nedir diye düşündüm. Sabahları uyandırma, devamında kuzumu servise yetiştirme, randevu saatleri. Evet tik tak diye hiç durmadan çınlıyordu d

Lütfen boyunuza göre klozetleri kullanın. Seneler önce kuzum daha minnacık bebekken AVM’ye Aile Tuvaleti hizmetinize sunulmuştur posteri çalışmıştım. Hoşuma gitmişti bu haber. Babalar küçük kızlarını, anneler oğullarını veya herkes küçüğünü rahatça tuvalete götürecek ve keyifler bozulmayacak. Bebek bakım odaları vardı hani şu girip bebeğinizi emzirebildiğiniz, altını değiştirdiğiniz odalardan. Birkaç bebekli annenin koltuklarda iki soluklanıp üç sohbet ettiği ama çoğunlukla sıra bekleyip işini ç

Sabah savaşları ve engellenemez anne gözyaşları. Küçük kuzumla iplerimizin gerildiği en bariz an, okula gitmek istemediği sabahlarda yataktan kalkmamak için bizimle tutuştuğu kıyasıya mücadelesi. Saçlarını, sırtını okşayarak canıııım, kuzucuuum, hadi minnoşumla başlayan yumuşak girişimler işe yaramayınca ses tonum bir tık artıyor. Yumuş yataktan kaldırmaya çalışan anneyi duymamak için önce kafasını yastıklarının altına gömüyor, devamında çalar saat gibi rahatsızlık veren anneyi okulun çok da ger

  Çocukların tırnak bakımı önemli ve benim açımdan en az 6 yıl boyunca sürekli yapacağım aktivitelerden biri gibi. Bebekler özellikle yeni doğduklarında el kol hareketlerini kontrol edemediklerinden kağıt gibi ince tırnaklarıyla yüzlerini çizerler. Bunu engellemek için şirin eldivenler takılır ve tırnaklar kesilir. Bebeklere özel küçük tırnak makasıyla incecik tırnakları kesmek aslında zor değil. Fakat o narin parmaklardaki minnacık tırnakları derin keser miyim diye çok ürkek davranabilirsiniz.

Pastaneden alınmış gibi güzel (havalı) krater büsküvi. Süper pratik, el sürülmeden çabucak hazırlanıyor. Beslenme çantasına, oyun arasına, doğum günü masasına lezzetli bisküvi. Hele hele minik parmaklar dahil olursa daha da lezzetli oluyor. Malzemeler: – 100 gr (yaklaşık 6 yemek kaşığı) tereyağı. – 1 bardak toz şeker (yarı yarı esmer şeker de yapabilirsiniz) ben bardağı tam doldurmuyorum… – 1 çay kaşığı karbonat – 1 yumurta (oda sıcaklığında olsun) – 2 bardak elenmiş un – 1 çimdik tuz – Yo

Yeni ortam, yeni arkadaşlar, doktor ziyaretleri, farklı duygular, yeni kardeş, arada kalmalar ve korkular. Çocuğunuza bunda korkacak ne var demek yerine seçenekler sunmak ve konu hakkında konuşmak çok daha eğlenceli. Birkaç gün önce kuzucuğum orta kulak iltihabı oldu. Ve doktoru, antibiyotiği içmeyi reddettiğinden beş adet iğne yazmak zorunda kaldı. Kulak ağrısından ağladığı gece “sabah olsun hemen doktora gidelim” konuşmamıza hayııııır itirazları ertesi gün daha iğne lafını duyar duymaz korkuyo

Parkta 5-6 yaşlarında oyun kurmuş çocukları sessiz sedasız izliyordum. Hayallerindeki dünyaya göre bir oraya bir buraya koşturuyorlardı. Oyunun içinde her şey vardı; bebekler, market arabaları, okul vb. Biraz sonra sabrı taşmış gibi hızlı adımlarla gelen aynı yaşlardaki erkek çocuğu, yakın arkadaşını kolundan tuttuğu gibi çekip “bırak artık kız oyunlarını oynamayı” dedi. Yetişkin algımda ahenkle her yeri dolduran çocuk cıvıltıları, hayali çalan neşeli şarkılar zınk diye duruvermişti. Gerçekten ş

Pazar kahvaltısı için gittiğimiz mekanda sol masada ‘bağış koşusu için neler yapalım, şirketten nasıl destek bulalım’ planı yapan dört, sağ masada koşu sonrası durum değerlendirmesi ve dinlenme için mola vermiş İstanbul Koşu Kuvvetleri’nden iki kişi vardı. Kuzumun merakla alanına giren spor kıyafetli abi ve ablaların aslında farlı farklı meslekleri olduğunu, bunu sadece sevdikleri için yaptıklarını öğrenince şöyle bi parladı gözleri. Sanırım iyilik yapan her kişiye hissettiğim